Sulmierzyce, miasto w województwie wielkopolskim, nad Czarną Wodą, na Wysoczyźnie Kaliskiej - 2,7 tys. mieszkańców (1998). Miejsce urodzenia Sebastiana Fabiana Klonowica. Zabytki: kościół parafialny (1879), ratusz drewniany (1743), wiatrak (1793), domy drewniane (XVIII i XIX w.).Nazwa Sulmierzyce (gród Sulimira) pochodzi od imienia Sulimir. Według podania był to założyciel osady. Najstarsze dzieje Sulmierzyc wiążą się z grodziskiem znajdującym się 3 km na północny zachód od miasta. W 1297 Sulmierzyce były wzmiankowane jako osada królewska wchodząca w skład starostwa odolanowskiego. Położenie na szlaku Kalisz-Wrocław sprzyjało rozwojowi osady. Staraniem starosty odolanowskiego Mikołaja Gruszczyńskiego na terenie trzech wsi królewskich: Starych i Modnych Sulmierzyc oraz Granowic, na mocy przywileju króla Kazimierza Jagiellończyka z 12 listopada 1457 r. powstało miasto królewskie. W związku z nadgranicznym położeniem (kilka kilometrów na zachód była granica Śląska) zorganizowano tu ok. 1524 r. komorę celną. W 1604 r. miasto otrzymało nowy przywilej prawa magdeburskiego wydany przez króla Zygmunta III Wazę. Przed 1654 r. powstało przedmieście Błonie, które przez pewien czas miało odrębne prawa miejskie.W XVIII w. Sulmierzyce były znane z wyrobów wełnianych. W latach 1793-1919 pod zaborem pruskim - w powiecie krotoszyńskim. Mieszkańcy Sulmierzyc w okresie wojen napoleońskich brali udział w walkach. Jan Kaszyński, który walczył pod Barczyną i Lipskiem jest pochowany obok miejscowego kościoła. W czasie Wiosny Ludów w Sulmierzycach zostaje utworzony batalion w sile 300 ludzi, który walczypod dowództwem kpt. Murzynowskiego pod Odolanowem i Raszkowem. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego utworzono na terenie Sulmierzyc 4 oddziały kompanii liniowej pod dowództwem Stanisława Kamińskiego, która po złożeniu przysięgi w dniu 2 lutego 1919 r. weszła w skład 12 Pułku Strzelców Wielkopolskich, Kompanii Rezerwowej pod dowództwem Telesfora Fibaka, Straży Ludowej pod dowództwem Teodora Kierakowicza i Oddziału Skautów pod dowództwem Józefa Ratajczaka. W czasie reformy terytorialnej w 1973 r. odebrano Sulmierzycom prawa miejskie.
W Sulmierzycach mieszkał Franciszek Frankiewicz (ur.1774) i tu rodziły się jego dzieci. Czy on sam też się tu urodził - nie wiadomo. Jak również nie wiadomo skąd pochodził jego ojciec Marcin. Niektóre z dzieci Franciszka pozostały w Sulmierzycach i na razie nie znamy ich potomków, zapewne w znacznej części mieszkających dziś w różnych miastach Wielkopolski, natomiast jeden z jego synów Karol wyprowadził się do Poznania i tam ożenił się w 1865 r. z Matyldą Kahl. Ich potomkowie w większości żyli w Poznaniu i kolejne pokolenia do dzisiaj tam mieszkają. Według aktualnie posiadanyh danych, niektóre z dzieci Karola urodziły się przed datą ślubu z Matyldą. Być może te dane są mylne, ale niekoniecznie, gdyż w dniu ślubu z Matyldą Karol miał 43 lata, co mogłoby wskazywać, że być oże było to drugie jego małżeństwo. jednak brak jakiejkowiek informacji o pierwszej żonie. Jakąś ewentualną wskazówką mogłaby być, tez nie potwierdzona dokumentami, informacja, że jedno z wcześniej urodzonych dzieci zmarło w Śremie. Ale ponieważ nie wiemy w jakim wieku zmarło, więc ta informacja nie musi mieć jakiejkowiek wartości. Po II wojnie światowej niektórzy z gałęzi Karola znaleźli się w Szczecinie, ale zdaje się, że dzisiaj już nikt tam z nich nie pozostał.
|